یک کاریکاتور قدیمی

وقتی قرار به خدمتِ زورکی باشد این صحنه ها بسیار اتفاق می افتد.
پی نوشت: این کاریکاتور قدیمی است /حدود بیست سال پیش/
پس نوشت: اما حرفش، حرف روز است/همین دیروزو امروز/
پسین نوشت:مسئولیت کاریکاتوربا کاریکاتوریست است/به من چه؟/

دوست

بی تو ای دوست در این کوی دویدن تاکی/خون دل خوردن و واپس نگریدن تا کی/نازنین طعنه ی اغیار شنیدن تاکی/تو چه دانی که به من بی تو چه سان می گذرد/گویی از کالبدم ......




یادش به خیر

گوسفندان ده بالا

عادت کرده ایم گوسفندانِ ده بالا را پروارنموده و به آغل هایشان روانه کنیم، دفعه ی بعد نوبت کیست؟

پی نوشت: نگران نباشید صحبت از قلعه ی حیوانات نیست!

پس نوشت: کمی فکر کنید، پیدا می کنید.

پسین نوشت: راه دورنروید چراگاهش تهران بود.

می گیلان جان

راستش این پست رو به تشویق زرخِ پوتار می نویسم

اَمَه گیله مردان شی می "گرزه پرورشی " نیییم، اَمی گیلانَم لابراتوار نی یه.

پی نوشت:دوستان گیلک زبان ببخشند بهتر از این بلد نیستم گیلکی بنویسم.

پس نوشت: بهتر بود توی ده آرادان/استان سمنان/ پیش از دیگر مناطق اجرا می شد.

برگردان به فارسی:ما گیله مردان موش پرورشی شما نیستیم،گیلان هم لابراتوار نیست.

تولد دوباره ی یک پروانه

برای تولد دوباره ی یک پروانه دعا کنید.
بدون توضیح!!

صندلی

تفاوت " چِیرمَن  با  ویلچِیر " درچیست؟ ویل  یا  مَن؟؟

پی نوشت:چِیر+ مَن = مردِ صندلی/رئیس.

پس نوشت:ویل + چِیر = صندلی حرکت/ویلچر

پسین نوشت:احتمالا چون ویل انسان نیست این تفاوت آغاز می شود.

آخر نوشت:اگر فهمیدید خبرم کنید.

بدون شرح

گرگ اجل یکایک از این گله می برد/وین گله را نگر که چه آسوده می چرد