۱۳۸۸ اسفند ۲۵, سه‌شنبه

روزنه

خیابانی هست که هر بار از آنجا رد می شوم //موبایلم زنگ میخورد//وخبرهای خوبی می شنوم، می خواهم بروم چادری بخرم وآنجا زندگی کنم.
پس نوشت:فقط نمی دانم با صدای مدام هواپیما چه کنم.
پسین نوشت: چادر را می خرم با صدای هواپیما می سازم، می ارزد هر روز خبر خوب بشنوم.

۳ نظر:

مریم جاهد گفت...

سلام دوست عزیز
گر چه از نوشته هایت سر در نمی آورم از اینکه برایم پیام می گذاری سپاسگزارم .

گیله مرد گفت...

سلام استاد جاهد مهربان/از یک دیوانه بیش از این انتظاری نداشته باشید/خودش هم انگار سر در نمی آورد/لطف عالی مستدام

شهراد گفت...

چه جالب ! دوست و استاد ! سمتهاتون اینه ؟!
خواستی حذف کن